Şehir
Gelişim Endeksi, Türkiye’deki 30 büyükşehiri hem kendi aralarında hem de
dünyadaki küresel şehirlerle sosyal, ekonomik ve kültürel gelişim açısından
kıyaslamayı amaçlamaktadır. Bu amaca binaen, endekste üç ana odak (sosyal,
ekonomik ve kültürel gelişim) ve 15 alt odak (demografik denge, demografik
dinamizm, sosyal refah, güvenlik, yaşam kalitesi, erişim, iktisadi refah,
iktisadi canlılık, iktisadi açıklık, iktisadi gelişmişlik, çalışma
yaşamı, eğitim, kültürel çeşitlilik & gelişme, dışa açıklık, sosyal
etkileşim) belirlenmiştir. Her bir alt odakta gelişimi değerlendirmek için en
az 3 gösterge üretilmiş, böylece toplam 62 gösterge ile şehirlerin 2010-2019
arası gelişimleri değerlendirilmiştir.
Türkiye’de
81 ilin 30’u büyükşehir statüsündedir. Büyükşehir Belediyelerinin yetki
alanları, il sınırının tamamını kapsadığı için, il bazında yapılan analiz için
hem veri temini aşamasında hem de sonuçların değerlendirilmesi aşamasında
büyükşehirler daha sağlıklı bir altlık sunmaktadır. Bu sebeple analiz için
Türkiye’de 30 büyükşehir seçilmiştir. Uluslararası karşılaştırma için,
öncelikle her kıtadan, çalışma kapsamında incelenen endekslerde en çok yer alan
ve nüfusu 1milyon’un üzerinde olan 100 şehir belirlenmiş; daha sonra bu 100
şehir içerisinden, coğrafi dağılıma dikkat edilerek 50 şehir seçilmiştir.
Göstergeleri
ölçmek için kullanılan veri setleri büyük ölçüde ülkelerin resmi istatistik
ofislerinden temin edilmiştir. Bunlar dışında uluslararası organizasyonların
(Dünya Bankası, BM, İLO, OECD, Eurostat vd.), yerel yönetimlerin ve özel
kuruluşların ürettiği verilerden de istifade edilmiştir. Şehir düzeyinde veriye
erişilemediği durumlarda (özellikle uluslararası karşılaştırmalarda) bölge veya
ülke düzeyindeki veriler kullanılmıştır. Kayıp verilerin imputasyonunda,
verinin niteliğine ve kayıp oranına göre çoklu imputasyon, KNN, EM, Regresyon,
Ortalama değer gibi yöntemler kullanılmıştır.
Göstergeleri
ölçmek için kullanılan veriler, verinin yapısına göre ana kütleye oranlanarak
standardize edilmiş; daha sonra “maksimum değer oranlama” yöntemiyle verinin
normalizasyonu sağlanmıştır. Böylece her bir gösterge için 0-1 arasında
değerler elde edilmiştir. Bir sonraki aşamada bileşen ve göstergeler 4 farklı
yöntem (eşit ağırlık, entropi, CRITIC Ağırlıklandırma ve regresyon)
kullanılarak ağırlıklandırılmış, bu şekilde her bir şehrin nihai endeks skoru
hesaplanmıştır.